REVOLUCIÓN FRANCESA

A REVOLUCIÓN FRANCESA

Aínda que a lectura é un tanto complexa pódese entender de forma inmediata que a Revolución Francesa rompe co modelo historicista onde se privilexia a un minoritario grupo social e a partir deste momento podemos falar de época contemporánea. O tema principal tata sobre a declaración dos dereitos Humanos os cales aparecen como resposta aos abusos do Estado absoluto cuxo exceso de poder conduciu a unha serie de cuestionamiento sobre a orixe da autoridades, substituíndose desta forma a idea da orixe divina polo consenso do pactismo. Creo que é aquí cando toma máis relevancia o modelo individualista combinado cunha menor medida ao estatalista dando entrada aos que é o contrato social o cal converteuse así na orixe dos dereitos de participación política, o cal culminaría anos máis tarde, co sufragio universal. Sabemos que nese entón a necesidade de limitar ao poder, como problema xeral e será o que orixine a xustificación global dos dereitos humanos que se considerarán naquel primeiro momento e ata finais do século XIX como dereitos de non interferencia nun ámbito reservado á libre acción dos particulares. A razón do pacto ou contrato social será entón unha defensa deses "dereitos naturais" que limitaban o poder do Estado.

É moi notable que estes dereitos que chegaron a ter alcance universal, pero tamén se atoparon con certas oposicións procedentes de variados e contradictorios formulacións ideolóxicas, políticos e relixiosos. Lograron, con todo, chegar aos finais do século XX grazas a unha tripla evolución, a través de tres procesos: de positivización, de generalización e de internacionalización. Mediante o primeiro proceso, os dereitos naturais incorporáronse ao dereito Positivo, pasando a ser protexidos polo aparello sancionador do poder soberano en caso de violación. Esta dimensión produciuse normalmente no ámbito supremo da legalidad que é a Constitución, aínda que nalgúns casos o desenvolvemento dos dereitos prolongásese coa lei. Este primeiro proceso da evolución dos dereitos do home puxo de relevo o papel mediador do poder político o Estado soberano nesta positivización, porque o Dereito é directa ou indirectamente Dereito de Estado. Ollo, cabo mencionar que na lectura menciónase que moi malia isto o poder do monarca non se atopaba absolutamente vetado sobre estas novas representacións, xa que o carácter abosluto do veto cara a que a vontade do monarca convertésese en necesaria para producir a máxima fonte do dereito, xa que logo o monarca era exercía desde fóra da asemblea como xefe do poder executivo privado de case todos os poderes normativos autónomos.

Na Declaración francesa de 1789 afírmase que os homes nacen e permanecen libres e iguais en dereitos. No entanto, lectura dá a entender que a realidade daquel entón era moi distinta. O goce dos dereitos limitouse a aqueles que tiñan un nivel económico e cultural suficiente para non ter que ocuparse de sobrevivir. Eran pois, en realidade, dereitos da burguesía. A clase traballadora e os artesanos modestos permanecían á marxe. Por iso afírmase que o punto débil da revolución está na mesma garantía dos dereitos. Garantía que estea ligada a unha constitución a cal sexa capaz de impoñerse como tal.

A contemplación da realidade e a afirmación da liberdade e igualdade para todos os homes estará, pois, na orixe do proceso de generalización para explicar a evolución dos dereitos humanos ata os nosos días. A loita pola realización dos ideais de liberdade e igualdade foi longa e custosa, con represión, sufrimentos e

...