Biografia de Castelao
Enviado por abel castro blanco • 1 de Septiembre de 2017 • Resumen • 1.450 Palabras (6 Páginas) • 343 Visitas
Bibliografía
de Castelao. [pic 1]
Nome: Alejandro J. Baleirón Chan, Carla Castro Blanco, Alejandro Gañete Vidal, Adrián Puente Pena.
Curso:4ºA
ÍNDICE
- BIBLIOGRAFÍA ………………………………………………………Páx:1-7
Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao.
Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao (Rianxo, 30 de xaneiro de 1886– Buenos Aires, 7 de xaneiro de 1950) foi un político, escritor, pintor, médico e debuxante español, considerado un dos pais do nacionalismo galego. Foi membro do corpo técnico do Instituto xeográfico e Estadístico, e profesor auxiliar de debuxo no instituto de Pontevedra.Estudou medicina por amor a meu pai, non exercía a profesión por amor á humanidade.[pic 2]
Naceu na cidade galega de Rianxo, era o primeiro fillo de Manuel Rodríguez Diós, un mariñeiro que se adicaba a facer velas para barcos, e de Joaquina Castelao Genme. O mesmo día do seu nacemento foi bautizado na iglesia de Santa Comba, sendo os seus padriños Pilar e Francisco Castelao, irmans da sua nai. Manuel emigrou a Arxentina aos tres meses do nacemento de Daniel, que foi criado especialmente polos seus avós maternos Teresa e José Ramón, carpintero de profesión e conocido polo sobrenome de Pepe de Castelao. [pic 3]
No transcurso de 1895 Joaquina emigrou tamen, levando o pequeno Alfonso Daniel, para ir a vivir co seu marido en Bernasconi, en A Pampa (Arxentina). Alí residiu ata 1900, e según o contou o propio Castelao descubrió o valor da caricatura lendo o semanario Caras e Caretas.
En ese ano decidiron regresar a Galicia para que Castelao estudase medicina na Universidade de Santiago de Compostela. Durante os seus anos na universidade e acrecenta o seu interese polo debuxo e a pintura e en especial pola caricatura. En 1908 expón os seus debuxos en Madrid nunha exposición colectiva do Terceiro Salón Nacional de Humoristas e publica as súas primeiras caricaturas en Santiago e na revista de Vigo Vida Galega. En 1909 recibe a medalla de ouro polo seu debuxo ”Unha festa na aldea” na Exposición Rexional Galega celebrada en Santiago.
Neste mesmo ano ilustra a novela “La princesa del amor hermoso” de Sofía Casanova, inaugurando con el unha nova área de traballo que seguirá desenrolando máis adiante.
Entre 1909 e 1910 fai un curso de doutorado en Madrid e colabora ademais como ilustrador con “El Cuento Semanal”. En 1910 especialízase en Santiago en medicina e ao rematar instálase na súa cidade natal. Durante este período colaborou na fundación do semanario “El Barbero Municipal” (1910–1914), no que escribiu atacando o réxime caciquil galego, ingresando na vida política local dentro do Partido Conservador local nunha líena mauritana.[pic 4]
Dá a súa primeira conferencia en marzo de 1911 en Vigo, falando sobre a caricatura, e ao longo dos anos seguintes realiza exposición das súas caricaturas en diversas cidades galegas. En 1912 adeiriuse ao movemento Acción Gallega, cuxo obxetivo era despertar a conciencia da clase do campesiñado galego.
O 19 de outubro do mesmo ano casouse con Virxinia Pereira. Durante esta época colaborou en múltiples publicacións periódicas que axudaron a popularizar as caricaturas como: El Liberal, El Gran Bufón, La Ilustración Gallega y Asturiana, “Mi Tierra, Suevia”, La Voz de Galicia de Bos Aires.[pic 5]
Un desprendemento de retina déixao cego en 1914, pero unha operación devólvelle a vista. En 1915 participou na exposición de Bellas Artes de Madrid, na que obtén grandes eloxios da crítica. En 1916 obtén, por oposición, unha praza na delegación de Pontevedra do Instituto Xeográfico Estadístico e en ese ano foi un dos fundadores da agrupación local de as Irmandades da Fala. Dedicouse a pintura e consegue en 1916 a segunda medalla na Exposición Nacional de Madrid co óleo “Os cegos”. Un momento básico para a evolución do seu ideario foi a incorporación as Irmandades da Fala, en 1916. A partir de esa fecha, vai madurando o pensamento de Castelao hasta desembocar de forma aberta no nacionalismo. En 1918 comezou a colaborar có periódico madrileño El Sol.
...