Capitalismo despois da Segunda Guerra Mundial.

O capitalismo despois da Segunda Guerra Mundial.

Tras a Segunda Guerra Mundial e as dificultades do periodo de entreguerras, a economía de mercado foise incrementando notablemente. Foi unha etapa marcada por unha sociedade de consumo mentres que se estabilizaban de novo os niveis de vida. Este capitalismo é marcado póla caída do bloque comunista, convertíndose en dominante. Esta economía presentaba características como innovacións técnicas (automatización) que deron lugar a un maior ritmo de producción pero ao mesmo tempo producíronse moitos despidos porque a man de obra era menos necesitada.

Descataban capitalismos nacionais como no caso de Gran Bretaña e o de Estados Unidos

Crecemento económico. Obxetivos.

O crecemento económico é o ritmo ao que a pordución de bens e servizos vaise incrementando e, en consecuencia, tamén se incrementa a renta dunha economía por unidade de tempo. Según F. Mochón, o crecementeo económico é un porceso sostido ao longo do tempo en que os nives de actividade económica aumentan constantemente. Consta de dúas magnitudes para medir este crecemento: a txa de crecemento do PIB e o PIB por habitante.

Como o seu propio nome indica, o crecemento económinco ten como obexetivo o crecemento da economía. O crecemento económico segue sendo un obxetivo hoxe en día aínda que dende a Segunda Guerra Mundial, acelerouse este fenómeno.

Sen embargo, o crecemento económico tamén ten uns límites. Segundo Meadows e outros, pódense reducir en tres conclusións (escritas en 1792) que supoñian ser un reto::

1. Se segue aumentando a poboación mundial ao ritmo ao que o está a facer actualemente, chegarase aos límites do crecemento nuns cen anos.

2. É posible estableces condicións de estabilidade económica e ecolóxica para poder ser sostinas no futuro de forma sustentable.

3. Canto antes se tomen medidas para encamiñar a sociedade neste sentido, teranse maiores posibilidades de éxito.

O desenvolvemento sustentable. Que é?

O desenvolvemento sustentable é aquel desenvolvemento que pode satisfacer as necesidades dos sere humanos sen comprometer os recursos e as posibilidades das futuras xereacións. Por exemplo, a tala de árbores asegurando a súa repoboación é unha actividade sustentable; pola contra, a explotación e o consumo de petróleo non é unha actividade sustentable xa que non se pode rexenerar.

Dúas das iniciativas que cabe destacar para intentar concienciar da necesidade dun desenvolvemento sustentable son:

-O Cumio da Terra Río en 1922: tras esta iniciativa, os países comprometéronse a tomar medidas para frear a deterioración ambiental e as inxustizas socias. Aínda así, na actualidade moi poucos desdes pactos foron alcanzados. Déronlle verdadeira importancia ao chamado capital ambiental

...